رمان ما دو نفر (کامل)

رمان ما دو نفر

فصل اول و دوم

شامل 269 صفحه

ژانر: عاشقانه

فایل: پی دی اف

بخشی از رمان ما دو نفر

یک روز سر زمین که بودم، پسر یار حسین را دیدم. کت و شلوار به تن داشت. شبیه آدم هایی بود که یک بار هم، بیل دستش را لمس نکرده بود. دفتر به دست به سمت آقاش رفت و بعد از چند دقیقه صحبت کردن، بی توجه به ما، از کنارم رد شد.

راستش دلم لرزید. قد و قواره پسرش شبیه مردم روستا نبود. به سمت یار حسین رفتم و گفتم: ماشالله پسرتون چقدر بزرگ شده. آقا محمد بود؟

یارحسین خنده ای کرد و گفت: نه یار محمد که هم سن توئه دخترم. این پسرم، جواد آقا است. همونی که تو شهر پزشکی می خونه.

سرم را به نشانه تایید تکان دادم و گفتم: باریکلا. ماشالله.

یار حسین گفت: برای همین اسمشو گذاشتم جواد آقا. آقا هم پسوند اسمش هستا تو سجلش (شناسنامش) گذاشتم. از اول میدونستم که قراره آقای یه روستا بشه.

لبخندم را جمع و جور کردم تا بیشتر از این از درونم چیزی عیان نشود.

چند روز بود که به بهانه های مختلف سر زمین می رفتم تا شاید یک بار دیگر هم جواد آقا را ببینم. اما خبری نبود که نبود. کار خوشه چینی هم تقریبا رو به اتمام بود. زمین خالی از هر نوع گندمی شده بود.

من تنها دختر روستا بودم که آرزوی درس خواندن داشت. بقیه دخترها، زود شوهر کرده بودند و اصلا به فکر درس و تحصیل نبودند. البته حق هم داشتند. یک ساعت راه رفت و یک ساعت راه برگشت، آن هم هر روز، کار سختی بود. آبادی ما فقط تا کلاس پنجم معلم داشت و اگر قصد درس خواندن داشتیم، باید به روستاهای اطراف می رفتیم. مسیر خاک ریز و پل چوبی هم، بیش از اندازه خطرناک بود. تا کلاس پنجم، درس خواندم اما دیگر نمی توانستم به آبادی های اطراف بروم. وقتی ننه جون مرد، برای اولین بار، لباس دخترانه به تن کردم. همان موقع بود که یک آبادی در تعجب بودند. باورشان نمیشد که من، دختر باشم. حق هم داشتن، تمام بازی هایم با پسرهای روستا بود.

این رمان در دو فصل ارائه می شود و فصل بعدی، در تاریخ 1 شهریور، در سایت گذاشته می شود.

رمان ما دو نفر، بی نهایت عاشقانه و احساسی است.