توهین به شعور مخاطب توسط کارگردان یا عوامل سینمای کوروش؟

روز 12هم بهمن ماه 1402 در اولین روز اکران فیلم های چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر، فیلم بهشت تبهکاران نیز اکران شد اما با چه شرایطی؟

صف طولانی برای ورود افرادی که بلیط فیلم بهشت تبهکاران را در دست داشتند ایجاد شده بود و حدودا یک ساعت مردم در انتظار باز شدن درب سینما بودند که یکی از مسئولین سینما گفت: “دوستان عزیز هنوز فیلم نرسیده” و کاش هیچ وقت فیلم به دستشان نمی رسید.

فیلم بهشت تبهکاران با کمترین کیفیت و در حالی که توسط اپراتور سینما، حدودا یک ربع اولش با موس و ابزار مدیا پلیر ویندوز به جلو پرت شد، شروع به پخش شد. تماشاچی ها در ابتدا گمان کردند که این فیلمی که شاهدش هستند نسخه اصلی فیلم نیست و به زودی قرار است که نسخه اصلی آن پخش شود. اما بعد از گذشت 10 دقیقه و زمانی که در فیلم پرده سبز مشخص شد، صدای تماشاچی هایی که لااقل سینما می دانند بلند شد.

یکی فریاد میزد که نسخه اصلی را پخش کنید. یکی دیگر می گفت که این فیلمی که پخش می کنید حتی تدوین نشده اما در میان جمعیتی که مخالف پخش این نسخه بودند، یک نفر فریاد زد: “هر کی نمی خواد ببینه بره بیرون. من می خوام همین نسخه رو ببینم” و دعوایی پیش آمد که نباید!

ماجرا از جایی تلخ تر شد که یک معذرت خواهی ساده را چنان سخت به زبان آوردند که انگار تقصیر ما بود که یک ساعت در صف ایستاده بودیم و مشتاق بودیم این فیلم را به خاطر “مسعود جعفری جوزانی” که کارگردان لایقی است ببینیم. اما کاش آقای جعفری جوزانی هم مراعات حال مردمی که برای دیدن فیلمش آمده بودند را می کرد. آخر خیلی تلخ است بفهمیم که این نسخه اصلا نسخه اشتباهی نبوده است! نسخه ای بوده که خود کارگردان برای عوامل سینما فرستاده… و چه دلیل قانع نکننده ای داشتند وقتی که گفتند:

“ما به عوامل سینما کوروش گفته بودیم که فیلم نمیرسه اما گفتند که بلیط فروختیم و باید حتما چیزی برای نمایش وجود داشته باشه. برای همین ما نسخه تدوین نشده فیلم رو فرستادیم.”

حالا چند میلیون فروشی که بابت این سانس ها داشتید و پولش از جیب مخاطب رفت به کنار! با آبروی رفته تان چه می کنید؟

کاش میشد از آن هایی که فیلم تدوین نشده بهشت تبهکاران را تا آخر دیدند می پرسیدیم که نظرشان درباره این اثر فاخر چیست؟

اختصاصی حس خوب